ประเพณีสู่ข้าวเอาขวัญ หรือประเพณีฮ้องขวัญ เป็นประเพณีมงคลที่มีจุดหมายให้ผู้เข้าพิธีประสบความสุข ความเจริญ เป็นการผูกขวัญ ซึ่งเชื่อกันว่า เป็นสิ่งที่อยู่ประจำตัวคนไม่ให้หนีไปไหน ให้อยู่กับเจ้าของ เป็นพิธีทีที่ทำขึ้น แก่บุคคลหลายประเภทและหลายสถานการณ์ ได้แก่ ผู้มาเยือน ผู้ที่จะเดินทางไกล ผู้ที่กำลังป่วย ผู้ที่หายป่วยแล้ว ผู้ที่ได้เลื่อนยศ ตำแหน่ง ผู้อาวุโส ผู้ที่จะบวชในพุทธศาสนา ผู้ทำพิธีขึ้นบ้านใหม่ อาคารใหม่ คู่สมรส ตลอดจนสัตว์เลี้ยง เช่น วัว ควาย เป็นประเพณีที่สร้างขวัญและกำลังใจแก่บุคคลในสถานะ และโอกาสแตกต่างกันไป(มณี พยอมยงค์, 2538)